Zijn liefde voor oldtimers werd een beleving op zijn uitvaart
In de tuinen van het Kasteel van Rhoon komt de blues je tegemoet. De klanken van de trompet vullen de ruimtes tussen de mensen en verbind iedereen met elkaar op dit unieke moment. In het midden van dit gezelschap staat zijn afscheid centraal. Trompettist Camille Passeri speelt de favoriete muziek hun vader en liet iedereen genieten. Er is gekozen voor een plek waar iedereen zich op zijn gemak voelt. De sfeer is ongedwongen en ontspannen. Woorden zijn niet nodig, er is muziek, de plek en het moment met elkaar.
Zijn liefde voor oldtimers werd een beleving op zijn uitvaart. Met een T-Ford uit 1914 werd hij naar het crematorium gebracht, gevolgd door een Ford model A uit 1930, waarin zijn vrouw en zoon hem volgden. De nostalgie van zijn jeugd in contrast met de realiteit van die dag, zorgde voor melancholie en ontroering. Een groot eerbetoon waar met trots en een goed gevoel op terug gekeken wordt.
- Een uniek afscheid
- Een passende uitvaart
- Een waardevolle herinnering
“Een persoonlijk afscheid kennen we gelukkig allemaal, maar ik ga graag een stukje verder dan persoonlijke facetten, ik draag bij aan een uitvaart waarin de persoon op elk moment wordt herkent en waar ruimte is voor een eigen beleving van afscheid nemen. Als er ruimte is om afscheid te nemen, krijgt het verlies een plek waarmee je verder kan. Wanneer niemand zicht hoeft aan te passen, kan iedereen op zijn eigen manier afscheid nemen. Het leven vieren en omarmen maakt in mijn ogen een afscheid ‘beleefbaar’.” – Evelien
